Çekim öncesi. Senaryo ve diyaloglar.

Stop motion yapmanın bin tane yolu olabilir, herkes kendi yolunu kendi öğretisi çerçevesinde çözecektir. Bugün, şuan, hatta hemen biraz hamur (istersen lego istersen başka bir cisimde kullanabilirsin) ve web kameranızı kullanarak çekime başlayabilirsiniz. Eminim ki sizin uykunuz gelmeden filminiz post production kısmına hazır olacaktır. Artık sabah erken kalkar geri kalan işleri tamamlar, arkadaşlarınıza Facebook üzerinden yaptığınız şaheseri göndererek onlara süpriz yaparsınız. Belki bir Fan Page bile hazırlar ve arkadaşlarınız davet edersiniz. Ondan sonra likelar shareler yürür gider. Senin burada olmana şaşırmak lazım! Yada benim, heralde biryerde küçük bir hata yaptım!!!

Yukarıda yazdıklarıma kimse kızıp darılmasın, gözüde korkmasın ama plan program ve ön çalışma olmadan bu işin üstesinden gelmeye çalışmak cahil cesaretinden başka bir şey değildir. Hatta sinemanın herhangi bir alanında ön çalışmanın önemi çok önemliyken, stop motion yapmaya kalkmak, aman diyorum.

Giderek yumuşayarak geldik esas konuya; çekim öncesi. Şimdi, klasik anlamda ön çalışma ve yaratım süreci öncelikli olarak sinopsis, tretman ve senaryodan geçiyor. (Bunları biliyor olmanız sizin yararınıza, ben ayrıntılarına değinmeden geçeceğim, google da aratırsanız fazlaca kaynak mevcut) Yaratıcı çalışmaların yapılıp senaryo yazılması en önemli adım, o yüzden bunu birinci adım olarak değerlendirebiliriz.
Normalde yönetmen, senaryoda bulunan diyalogları çekim anındaki hissiyatına göre değiştirebilir veya oyunculara güvenip onları serbest bırakarak sonuca ulaşmaya çalışır, bu yüzden çoğu zaman senaryoda bulunan diyoloğlar tamı tamına aynı şekilde çekilmezler. Bu yönetmen ve oyuncu arasındaki etkileşimle alakalı bir durumdur.

Stop motion çekimlerinde diyaloğları oyuncuya bırakan bir yönetmen düşünemeyiz, çekim için planlanan diyaloglar, monologlar, cümleler, kelimeler ve özellikle tepkiler senaryoda bellidir. Çekim için tasarlanması gerekenlerin başında, yaratılan karakterlerin ağız ve beden hareketleri gelir. Bunun en güzel yolu ise diyalogları çekmekten gelir. Bir kamera ve profesyonel oyuncularla (benim tercihim yüksek oyunculuk -over acting- yapabilen tiyatrocular kullanmaktır) diyaloğlar ve tepki hareketleri çekilmelidir. Bu çekimler sonucunda elde edilecek görüntüler sayesinde modelin kaş, göz, dudak, kafa, el, kol v.b. gibi karakterize hareketlerini modele uygulama yolları aranmalıdır. Örneğin bir hamur kukla filminde oyuncunun hem "oynamıyorum" diyeceği hemde omuzlarını yukarı kaldırarak söylediğini desteklediği bir sahne olsun. Burada "oynamıyorum" kelimesinin bütün heceleri için bir ağız hareketi olmasının dışında, ağız hareketlerinin bir de geçiş hareketi olması gerekmekte aynı zamanda karakter senkronlu bir şekilde omuzlarını kaldırmalıdır. Sırf bu bile uzun bir uğraş gerektirmektedir. (Korkulmasına gerek yok, ara geçişlerin ve tüm hecelerin oluşturulmadan yapılabilmesi çok zor değil, yuvarlak ve dar ünlüler in bilinmesi ve iyi bir vücut dili bilgisi stop motion için yeterli olduğunu düşünüyorum) Tüm bu ağız , yüz ve vücut hareketlerinin kuklaya uygulanabiliyor olması -daha sonrada değineceğim gibi- kukla yapımında dikkat etmemiz gerektiğini gösteriyor.

Konunun daha iyi anlaması açısından "Coraline" filminin kuklasına bakalım;Çene ve ağız için oluşturulmuş parçalar,
bu parçaların kullanımı kolaylaştırmak için yapılmış kılavuz;
Fazlaca profesyonel bir örnek olduğunu biliyorum ama fikir vercektir.

Tüm bu diyaloğ, ağız, vücut hareketini yanında bir başka önem arz eden uzuvsa gözler. Bir sonraki gönderide storyboard'un önemini ve kullanım alanının ne kadar önemli olduğuna değineceğim.